Γιατί Walk;

Editorial

Γιατί Walk;

Όταν κατεβαίνεις στην Αθήνα για δουλειά ή βόλτα, σου δημιουργείται η εντύπωση ότι όλοι γύρω σου μέσα και έξω από αυτοκίνητα, τρέχουν. Όταν έρθει η ώρα να χρησιμοποιήσεις το μετρό για τις μετακινήσεις σου, η εικόνα διαλύει εντυπώσεις και υποψίες. Είσαι σίγουρος. Όλοι γύρω σου τρέχουν.

«Έχουν δουλειά» θα τους δικαιολογήσεις. Και ο ηλεκτρονικός πίνακας που ενημερώνει ότι το επόμενο θα έρθει σε τρία λεπτά φέρνει και πάλι την απορία στο νου: Μα γιατί τρέχουν;;;

Μάλλον από συνήθεια. Ή για να είμαστε πιο επιεικείς, μάλλον πάνε με το …ρυθμό! Συγχρονίζονται με το νευρικό και ασθματικό ρυθμό της πόλης. Και ο νόμος των κυλιόμενων σκαλών. Κάθεσαι πάντα στη δεξιά πλευρά και αφήνεις την αριστερή για αυτούς που βιάζονται τόσο ώστε να ανέβουν τρέχοντας τις κυλιόμενες σκάλες. Αν κάνεις το λάθος και σταθείς ακίνητος στην αριστερή πλευρά οι ευγενικοί πλην όμως βιαστικοί θα σου υπενθυμίσουν τον άγραφο νόμο των κυλιόμενων σκαλών και οι αγενείς μπορεί και να επιβληθούν με ένα τους σκούντημα.

Και μετά επιστρέφεις σε μια πιο μικρή πόλη, και οι ρυθμοί μοιάζουν πιο γνώριμοι, πιο ανθρώπινοι και κανείς δεν τρέχει, απλά για να τρέξει. Θα προσθέσουμε εδώ και ένα «υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα» για να είμαστε εντάξει.

Και το σαββατοκύριακο που θα πας στο χωριό σου, έχεις όλο το χώρο και το χρόνο να κάνεις μια ουσιαστική βόλτα, να ανηφορίσεις πέτρινα μονοπάτια, να …περπατήσεις.

Εδώ λοιπόν περπατάμε, δεν τρέχουμε. Αυτό θα κάνουμε κι εμείς. Θα κάνουμε μια βόλτα στη Φθιώτιδα, με ξεναγό τους ανθρώπους που τη ζουν και τους ανθρώπους που την αγαπούν.

Καλή μας βόλτα

Ρούλα Καρακούση
Δημοσιογράφος

Posted in: Editorial